Jochem Myjer vertelt dat hij ADHD heeft en beschrijft hoe het voor hém is om daarmee te leven: als kleuter de blokkentorens van anderen omver schoppen; zijn moeder op Moederdag wekken met een 'lief' wakker-worden-liedje; zijn aversie tegen bejaarden, vooral in de sauna; en zelfs de pauze van zijn voorstelling vindt hij al te lang duren.